Eşlerin çocuklarının yanında birbirlerini eleştirmeleri, çocuğa annenin farklı babanın farklı tepki vermesi, ebeveynin kendi içinde de tutarsız davranması onların şımarmalarına sebep olur. Çocuğa model olduğunuzu unutmayın.

Çocuğun kişiliğinin oluşumu, kendisine saygısının gelişmesi büyük ölçüde ana-babasının kişilik yapısına bağlıdır. Ana-babasının davranışlarını kendine model alan çocuk, istenen ve istenmeyen davranışların çoğunu onlardan öğrenir.

Günümüzde pek çok çocuk ailesi tarafından sevilmediği hissine kapılmaktadır. Halbuki hiçbir anne ve baba yoktur ki çocuğunu sevmesin; ama aileler tarafından çocuklarına ilk önce vermeleri gerekeni, yani sevginin yanlış inanışlardan dolayı esirgendiği görülmektedir. Bu inanışların başında "çocuğun şımarık olması" düşüncesi yatmaktadır.

Çocuklar uyurken öpülür. Sevilir; ama 'Ne gereği var söylemenin?' denilir, hiç hak etmemişken kızılır, hatta ileri gidilip hiçbir suçu yokken de hırpalanır vb. tutum ve davranışlar sergilenir. Neden mi?, ileride şımarmasın diye...

Şımarıklık doğuştan gelen bir özellik değildir. Hiçbir bebek şımarık olarak doğmaz. Annenin ve babanın ve diğer yetişkinlerin tutum ve davranışlarına göre şekillenir. Şımarık çocuğun tipik hareketi anne ve babanın yaşa uygun tutarlı sınırlar uygulayamamasının sonucunda ortaya çıkar.

Anne ve babanın kararsız ve tutarsız davranışları çocukların eğitim ve gelişimlerini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu kararsız ve tutarsız davranışlar anne ve babaların görüş ayrılığı olabileceği gibi olaylara verdikleri değişken davranışlarda da olabilmektedir.

Anne-babanın çocukların yanında birbirlerini eleştirmeleri, çocuklarının yaptıkları bir davranışa karşı verdikleri tepkilerde birinin olumsuz diğerinin olumlu yaklaşımı ile çocuğu kayırması, çok sıklıkla rastlanan ve çocuğu iç çatışmalara, huzursuzluğa ve şımarık yapıya iten bir durumdur. Bu nedenle eşlerin çocuk yetiştirmeye farklı bakmamaları, bunun için ortak davranış ve tutumlar oluşturmaları; eğer çocuk yetiştirmelerinde farklılıkları varsa bunu çocuğa yansıtmaları gerekmektedir.

Bazen eşler çocuk yetiştirme metotlarında değişiklik yapma gereği hissederlerse bu değişikliği mutlaka eşi ile paylaşmalıdır.