İlk kez Çanakkale'de ermişim.
Uğrunda can verdikçe vatandı ancak
Ekip biçtiğim padişah mülkü toprak
Değil mi ki sizler alamasanız bile
Bu topraklar almış sizi sizleri basmış bağrına
Sizlere de vatan sayılır artık Çanakkale.
Çanakkale'de toprağının
Üstü cennet altı mezar
Kavga bitmiş mezarlarda
Kaynaş olmuş yiten canlar.
Bir garip savaştı Çanakkale savaşı
Kızıştıkça kızgınlığı dindiren
Ara verildikçe ateşe
Düşmanı kardeşe
Döndüren bir savaştı.
Kıyasıya bir savaştı
Ama saygı üreten bir savaş
Yaklaştıkça birbirine
Karşılıklı siperler
Gönüller de yakınlaştı
Düştükçe vuruşanlar toprağa
Dostlar gibi kaynaştı.
Savaş bitti.
Ölenler kaldı sağlar gitti
Köylü köyüne döndü evli evine
Kır çiçekleri geldiler akın akın
Çekilen askerlerin yerine
Yaban gülleri, dağ laleleri, papatyalar,
Kilim kilim yayıldılar toprağa.
Siper siper toprağın savaş yaralarını örttüler
Koyunlar koruganları yuva yaptı kendine
Kuşlar döndü gökyüzüne kurşunların yerine.
Çiçeğiyle yemişiyle yeşiliyle
Silah yerine saban tutan elleriyle
Geri aldı savaş alanlarını doğa
Can geldi toprağa silindikçe kan izleri.
Yeryüzünde cennet oldu öylece
O cehennem savaş yeri
Şimdi Çanakkale Gelibolu
Bahçe bahçe, ülke ülke
Mezar dolu.
Üstü cennet altı mezar
Çanakkale toprağının
Kavga bitmiş mezarlarda
Kaynaş olmuş yiten canlar.
Huzur içinde uyusun
Vuruştukları toprakta
Kavgadan kinden uzakta
Yanyan dostça yatanlar.
