En çok ne için dua ediyorum biliyor musun? Bir arabam olsun istiyorum. Yakın bir yerde de yazlığım. Eşimi alıp hafta sonları yaşadığım atmosferi değiştirmek istiyorum.

Başka istediğin bir şey yok mu?

Olmaz olur mu, yeni model taşınabilir bir bilgisayar almak, evin dekorasyonunu değiştirmek, kendime ve eşime yeni model cep telefonları almak istiyorum.

Yok mu başka istediğin bir şey?

Olmaz olur mu, herkes gibi zengin olmak ve zenginliğin satın alabileceği her şeye sahip olmak istiyorum.

Ben bunlardan vazgeçtim; bunları istemiyorum.

Neden vazgeçtin; Nepal rahipleri ya da dervişler gibi mi olmak istiyorsun?

Bu söylediklerine sahip olmak seni mutlu mu yapacak?

Elbette! Çok param olsaydı ve istediklerimi alabilseydim mutlu olurdum tabii.

Çok paranın ve istediklerimize sahip olmanın bizi mutlu edebileceğinden emin değilim. Birçok insan tanıyorum, bu söylediklerinin çoğuna sahipler, ev, araba, yazlık ve bol para! Ama onları pek mutlu görmüyorum. Sahip olmak insanı mutlu etmiyormuş gibi geliyor.

Sen akıllı bir insansındır; 'para mutluluğu satın alamaz' gibi klişe bir şey demeyeceksin herhalde. Adam çok zengin; ama kızı okulda başarısız ve adamın hiç beğenmediği çocuklarla arkadaşlık ediyor gibi örnekler vermeyeceksin diye düşünüyorum. Ya da adam zengin, büyük bir şirketi var; ama haftada yedi gün çalışıyor. Sürekli şirketin sorunlarını çözmek, insanları yönetmek, toplantılara katılmakla zamanını harcıyor; sahip olduklarını tadına vararak kullanamıyor gibi açıklama da yapmayacaksın sanırım.

Evet, haklısın. Sahip olmak insanı mutlu etmiyor derken bunları kastetmiyorum. Söylediklerin de örnek gösterilebilir; ama beni böyle düşünmeye iten bunlar değil.

Peki, ne öyleyse?

Bana öyle geliyor ki, çevremizle sağlıklı ve insanca ilişkilerimizin olması bizi mutlu ediyor. Diyelim ki, harika bir sitede, harika bir dairede oturuyorsun; ancak bir komşun var ve tanıştığınız ve sürekli karşılaştığınız halde sana hiç selam vermiyor. Ya da evlisin, çok varlıklı bir ailesiniz; ama eşinle hiç geçinemiyorsunuz. Çocuğunuz var, eşinle akşam sinemaya gitmek istedin ve çocuğunu annenlere bırakmak istedin; ama annen 'senin çocuğuna dadılık yapamam' diyerek reddetti. İşyerinde orta kademe yöneticisin, güzel bir odan, şirketin tahsis ettiği son model bir araban var; ancak yan odadaki yöneticiyle sürekli çatışma içindesin. Bu söylediklerimden biri hayatında olsa mutlu olabilir misin?

Herhalde olamam.

Bir de şöyle düşün; cebinde paran çok az; kirada yaşıyorsun ve sahip olmak istediklerinin çok azı var. Bununla birlikte eşinle harika bir ilişkin var; komşuların dünyanın en dost canlısı insanları; annen baban her konuda çok anlayışlı ve sana destek oluyorlar; sen küçük bir memursun; ama işyerindeki çalışma arkadaşlarınla harika anlaşıyorsunuz. Varlıklı bir insan olmasan da, bu ilişkilerin varlığı seni mutlu ve huzurlu yapmaz mı?

Ne demek istediğini anlıyorum; sağlıklı ilişkiler, geleneksel anlamda mal mülke sahip olmaktan daha önemli. Sağlıklı ilişkiler huzurlu bir yaşamın kaynağı. Sana katılıyorum; sağlıklı ilişkilere sahip olanlar huzurlu olurlar. Mutlu olmak için başka başlıca bir şey gerekiyor.

Peki, sence mutlu olmak için gereken başlıca şey nedir?