Perspektifiniz var mı?

19 Mayıs'ta dört günlük bir macera dönemi yakalayınca oğlum Sanat ve öğrencim Ömer Faruk Ağca ile Artvin Borçka Macahel'e doğru yola çıktık.

Dünyada güzelliğiyle ünlü çok yer gezdim; Yüce Allah'ın yarattığı doğanın en iyi korunduğu yerlerin başında Artvin'in ilçeleri ve başta Macahel (yeni adıyla Camili) geliyor. Her yerden çılgın bir güçle sular akarken, yeşilin binbir tonu gözlerinizi fethediyor; oksijenin temizliği sizi sarhoş ediyor. Bu bölgenin çok iyi korunmasının sebeplerinden biri de dörtçeker araçlar ya da yüksek minibüslerin dışında ulaşım imkânının olmaması. Daha önce iki kez binek araçla Macahel'e ulaşmaya çalıştıysam da araç Macahel geçidinden ötesine gitmeme izin vermedi.

Cuma günü öğle saatlerinde köy meydanında dururken orta yaşlı bir köylü bana yaklaştı ve "Nasıl, buraları güzel mi?" diye sordu. "Güzel kelimesi buraları anlatmaya yetmez; güzelden öte, harikulade." diye cevap verdim. "Nerelisin? Nerede yaşıyorsun?" diye sordu. "İzmirliyim, aile evim İzmir'de." diye cevap verdim. "Burası çok güzelse, güzelden de öteyse gel seninle evleri değişelim. Sen benim köydeki güzel evimi al; ben de senin İzmir'deki evini alayım." deyince "Yılda iki hafta böyle takas yapabiliriz." diye cevap verdim. O zaman köylü şöyle dedi: "Sen evini buradakiyle sadece iki haftalığına takas ediyorsan, buraları beş para etmez."

Ratatouille (Ratatuy) isimli çizgi filmi kesinlikle tavsiye ederim. Birkaç kez izleyin. Sıradan bir insanın ve hatta bir farenin bile neler yapabileceğini yansıtan harika bir animasyon. Filmin öyküsünde, gaddar bir yemek eleştirmeni, yeni ün yapmış bir restorana gidiyor ve kendisine ne yemek sipariş edildiği sorulduğunda çok şaşırtıcı bir cevap veriyor: "Perspektif... Biraz perspektif istiyorum. Tabii eğer biraz burada varsa." Gaddar yemek eleştirmeni, sıradan bir yemek istemediğini, sıradan bir yemeğin özel bir perspektifle, bakış açısıyla hazırlanmış bir biçimini istiyor. İhtiyaç duyduğumuz şey bu hayata biraz perspektif, farklı bir bakış açısı katmak.

Macahel'e herkes gidemez; buraya gidebilmek için doğayı o uzun ve aşılmaz yollara katlanacak kadar sevmek gerek. Oğlum benimle çok gezse de evinden hiç çıkmak istemeyecek kadar konforuna düşkün. Macahel'de Kenan Kahya ve ailesinin işlettiği köy evinden devşirme pansiyonda kalınca ağzından şu sözler döküldü: "Baba bütün yaz burada kalabilir miyiz?"

Kenan Kahya ve ailesi, bir köy evini, muhteşem manzaralı bir konaklama tesisine dönüştürmüş. Kaldığınız odadan mutfağa/yemek salonuna bir köprüden geçerek gidiyorsunuz. Bilimkurgu filmlerinde ya da ancak masallarda göreceğiniz bir ev. Bölgede "Serender" ismi verilen yapılar var. Tamamen ahşap olan bu yapılar, dört tane direğin üzerine kurulan bungalov tipi evcikler. Kenan Kahya ve ailesi o harika köy evi pansiyonun yanı sıra yine birbirine köprülerle bağlanan yedi tane serender yapıyor. Kışın yeniden Kenan'ın yanına gideceğiz. Karla yolları kaplanan köye Kenan'ın kar motosikletiyle ulaşacağız ve sobanın başında kestane pişirip sabahları halis kara kovan balı yiyeceğiz. Bumbulay Pansiyon'un mevcut durumuna ve genişleme planlarına 'Perspektif' diyorum. Benim köy meydanında karşılaştığım köylüde olmayan, Kenan Kahya ve ailesinde olan şey perspektif...

Hayatta bunalmamak için ihtiyaç duyduğumuz şey perspektif, bir de hayalleri kimseye takmadan hayata geçirecek bir enerji. Bumbulay Pansiyon'a ulaşmak isteyenler için e-posta adresi: kenan_kayha08@hotmail.com.