Değerli meslektaşım,

Bu konuda elimde ki kaynaklardan bir şeyler yazmak yerine ilk aklıma gelenleri sıralayalım istedim;

Öncelikle bu durumun nedenleri sorgulanmalı, durum tespiti yaptıktan sonra da çözümler gündeme gelmeli.

Okuldan uzak duran, öğrencisiyle ilgilenmeyen velilerin kültürel düzeyinin ve sosyo-ekonomik statüsünün (SES) in gözlemlenmesi gerekiyor; S.E.S yüksek velilerde iş yoğunluğu ve "eve bile gidemiyorum" bahanesini ileri sürenler var, ayrıca kendisi okuyamamış okuldan öğretmenden çekinen S.E.S i düşük anne babalar" da var.

Bunun gibi temel nedenlerin çok etkili olduğunu düşünüyorum.

1.       Grup için "siz vakit bulamasanız da, ilgilenemeseniz de çocuğunuzla sizden daha fazla ilgilenebilirim" mesajı biraz da olsa vicdanlı velileri kıskandırabilir, etkileyebilir düşüncesindeyim.

2.       Gruba gelince okula gelmeye "çekinen" velileri öğretmenlerle görüşme okulla buluşturma adına cesaretlendirmek lazım.

Öyle olaylara şahit oluyorum ki öğrenciyi azarlamaya tepeden bakmaya alışmış bir öğretmenin veliye de aynı üslupla konuşması onların tekrar gelme cesaretini kırması kaçınılmaz.

Hem veli hem de öğretmen sıfatıyla, madalyonun her iki boyutunu da yaşayan bir eğitimci olarak öğretmen arkadaşlarıma tavsiyem; dönemde bir kere de olsa öğrencinizin evine "ev ziyareti" yaparak veliye ilgi ve muhabbet mesajları vermenin çok etkili olduğunu düşünüyorum.

Ev ziyareti yapamasanız da rasgele bir iki öğrencinizin evini arayıp "nasıl gidiyor" tarzı bir muhabbet hem aileyle diyalogu başlatacak, hem de öğrenciyle diyalog ve ilgi kapılarını aralayacaktır.

Abarttığımı düşünmeyin, bu kadarcık ilgiye bile öğrencinizin, velilerin ne kadar minnettar kaldığını görünce onları da işin içine katmanın zor olmadığını anlayacaksınız...

Küçük bir hatırlatma; evi telefonla aradığınızda "çocuğunuzla" ilgili aramıştım yerine "Kerem"le "Banu"yla ilgili aramıştım tarzı ismen öğrencinizi sahiplenen bir mesajla arayınız..