Babaların günde en az 1 saat çocuğuyla özel zaman geçirmesi, çocuğuna sevgi ve ilgi göstermesi, çocuğunun sorumluluklarını takip etmesi, başarılarını ve güzel davranışlarını takdir etmesi, çocuğuna ihtiyacın anında yanındayım mesajını vermesi, çocuğuna nasihat vermekten öte örnek olarak gelişimine destek olması çok önemlidir.

Anne çocuğa temel güveni veren, baba sosyal güveni ve gücü verendir. Baba korkulan çocuk ve eş üzerinde güç gösterisi yapan değil de eşine ve çocuğuna güç veren bir rol üstlenmelidir. Babanın çocuğun dünyasına girmeye başladığı yaş 3 yaş sonrasıdır. Zira çocuk 3 yaşa kadar anneye bağlanır, ondan duygusal yakıtını alır. Çocuğun anneye bağlanması kadar anneden bağımsızlaşması da çok önemlidir. Çocuğun bağımsızlaşmasında baba etkin rol oynarsa çocuk kendini bağımsız ve güvenli hisseder.

Baba çocuğun dünyasına giremiyorsa ve sevgi göstermiyorsa çocuk erkekse anne bağımlısı oluyor ve baba ile özdeşim kuramadığı için kimlik sorunu yaşayabiliyor. Kız çocuk ise erkek sevgisine olan ihtiyacını karşılamak için sevgiyi başka erkeklerde arıyor.

Babanın erkek çocuğuyla birebir aktiviteler yapması, çocuğun dünyasına girmesi, ona vakit ayırması ve onunla ilgilenmesi, kız çocuğunun kendi kimliğiyle barışık olması için çocuklarının yanında eşine değer vererek kızının annesiyle özdeşim kurmasını teşvik etmesi, kızını sevmesi ve onunla ilgilenmesi gerekmektedir.

Baba sevgisi görmeyen ve babasına güvenemeyen çocuklar evlilik ilişkilerinde sorun yaşıyor. Erkek babasından rahatsız olsa da aynı babası gibi davranıyor. Kız rahatsız olduğu babasının kişilik özellikleriyle aynı olan erkeği bilinçdışı olarak seçiyor. Aslında anne ve babalar çocuklarının sadece kişilik, ruhsal ve sosyal gelişimi üzerinde değil evlilik ilişkilerinde de belirleyici rol oynuyorlar.  

Bu içerik alıntıdır.
Yazar: Ayşe Özden
Kaynak: ZAMAN